Woonunit NLSK 100072 op de vierde woonlaag is mij toegewezen deze nacht. Die is intussen voorzien van een deurbel en een huisnummer: 462. Ik heb 28 vierkante meter woonoppervlak voor mezelf. Deze ruimte is meer dan menig student op kamers nu heeft, dus last van claustrofobie hoef je niet te hebben. De ruimte is zeker meer dan wat ik zelf in het verre verleden had als student. Toen moest ik zelfs noodgedwongen tot aan de winter slapen in een tent op camping De Berenkuil in Utrecht.
Laminaat in visgraatpatroon op de vloer. Verder een bed, een hang- en legkast, een plant, een stoel, een tafel, een bijzettafel, een nachtkastje en een bed. Ik voel me rijk, vergeleken met wat ik zelf had in mijn studententijd. Genoeg stopcontacten ook. Maar geen internetaansluiting, vanwege de stalen constructie. Wel via WhatsApp. De woningen zijn brandveilig verklaard door de brandweer. Elke unit heeft een SprinklerinstallatieEen fraai keukenblok, net sanitair en een balkonnetje, meer heb ik niet nodig. Ik heb alles bij de hand om in deze ruimte een avond en een nacht te verblijven. Mijn buurman is Harro Eppinga, bestuurder van Welbions. Ook hij wil proefslapen en net als ik ondergaan wat de toekomstige bewoners straks ondergaan, al is het maar voor één nacht.
Eppinga toonde zich aan het begin van de avond een prima kok, samen met raadslid Vincent Mulder van de SP. Op mijn verzoek kwam Mulder naar het containerdorp. Samen hingen de heren, die zo vaak als kemphanen tegenover elkaar staan, boven de pannen. Die samenwerking verliep uitstekend.
Ik heb Mulder niet zomaar uitgenodigd. Hij bleef in en buiten de raad lang ageren tegen de noodoplossing die het containerdorp is. Jonge mensen stuiten op de woningcrisis, vinden geen kamer of alleen tegen torenhoge prijzen. Hij kan zich daar boos over maken. “Waarom heeft Welbions destijds dan ook zoveel woningen gesloopt of verkocht?”, aldus Mulder tegen Eppinga.
“Daar heb je een punt. Maar weet alles maar eens drie jaar van tevoren”, reageert Eppinga. Hoe dan ook, Mulder erkent nu dat het containerdorp gezien de woningnood een goede oplossing is. Al was het maar om huisjesmelkers in de stad en wijde omgeving de wind uit de zeilen te nemen.
Razendsnel
Het containerdorp werd afgelopen maanden, met politieke instemming, razendsnel uit de grond gestampt door aannemer Trebbe. Een compliment is op z’n plaats. Alles functioneert, stel ik vast. Op het buitenterrein, ingericht als parkje waar straks nog bankjes komen te staan, is het eerste gras ingezaaid. Een mooie, oude boom is blijven staan. Het is hier en daar nog wat kaal, maar daar wordt aan gewerkt.
Het containerdorp is vooral ook een sociaal experiment als je tweehonderd mensen binnen dit terrein bij elkaar zet. Mensen met verschillende achtergronden en culturen. Hoe zal dat gaan? Ontstaan er conflicten? Een huismeester is straks in wisseldienst permanent aanwezig om bewoners te wijzen op de regels. Welzijnsorganisatie Wijkracht stuurt mensen voor begeleiding. “Dat wordt best een spannende tijd”, zegt Eppinga. Maar hij durft die uitdaging wel aan.
Centrale keuken
Wie dat wil, kan in zijn eigen woning zijn eten klaarmaken. Maar er is ook een centrale keuken voor mensen die samen willen koken en waar ruimte is voor zeker twintig personen. De wasserette met een stuk of wat wasmachines gaat straks naar verwachting volop draaien.
Vooralsnog logeren Eppinga en ik hier met ons tweeën. Hoe zit het met de geluidsoverlast als je in de wooncontainer bent? Ik vraag Eppinga het toilet een paar keer door te trekken. Ik hoor in mijn wooncontainer niks. Ik vraag hem de deur dicht te slaan. Minimaal geluid. Als hij op de muur klopt, hoor ik dat wel. En als hij door zijn kamer loopt, hoor ik dat ook. Maar alles gedempt.
Vanuit welk perspectief moet je denken als je het terrein overziet? Wie nu goed behuisd is, zou het complex het gevoel van een kazerne kunnen geven. Wie nu slecht behuisd is voor een megahuur zou het een mooie kans kunnen vinden voor jonge mensen om tegen relatief lage kosten een thuis te hebben.
Hoewel ik zelf niet slechts behuisd ben, zie ik het ook zo. Winkels zijn op loopafstand. Dat geldt ook voor NS-Station Oost. De campus van de UT en Hogeschool Saxion zijn op fietsafstand. Lekker makkelijk.
Snikheet
In de unit is het snikheet, na zeer warme dagen. Maar na de onweersbui die avond, als ik beide deuren voor en achter openzet, komt er snel frisse lucht binnen. En ik kan uitwijken naar mijn balkonnetje. Daar is weinig privacy, maar als je geen balkonnetje gewend bent is dat misschien niet zo’n probleem
De duisternis valt in. Ik zie konijntjes hollen over de velden. Ik drink een wijntje, rook een sigaretje. Eppinga slaapt al, nog voordat ik hem welterusten heb kunnen wensen. Niet verkeerd, woonunit NLSK 100072.
Meer ruimte en eigen douche, voor minder geld
Vier vrienden die nu nog op kamers wonen aan de Karel van de Woestijnestraat in Hengelo nemen straks hun intrek in de units. Onder wie Duy Khang Banh (24) en Ruben Veenstra (23), beiden uit Drachten. Ze volgen de masteropleiding robotica aan de UT.
Nu nog wonen ze voor 400 euro per maand, exclusief elektra en internet op een kamer. Straks betalen ze, met de huurtoeslag die ze ontvangen meegerekend, 268 euro exclusief elektra en gebruik van de algemene ruimte. Dat scheelt dus nogal. “De units zien er goed uit, met redelijk wat luxe. Beter dan wat studenten normaal krijgen. Ik betaal nu veel huur voor twaalf vierkanter meter”, zegt Duy. Ruben vindt het er allemaal heel netjes uitzien. “Wat mij aanspreekt, is dat ik straks een eigen douche en wc heb. Die heb ik nu niet. Wat dat betreft, krijg ik meer privacy.”
Woonconsulent Soner Petekci van Welbions stelt dat er veel belangstelling was voor een unit op het terrein. “Ze kwamen kijken uit Groningen, Houten, Kortenhoef…ook uit Limburg. Soms kwamen de ouders mee. Ik hoorde ze alleen maar zeggen: Prachtig, geweldig.”Zo ongeveer alle units zijn nu verhuurd. Voor de toewijzing van de tweehonderd units is een verdeling gemaakt: vijftig units zijn voor internationale studenten aan de UT, dertig voor statushouders/spoedzoekers, twintig voor mensen die begeleiding krijgen en honderd voor mensen tussen 18 en 30 jaar uit Hengelo en Borne en studerend aan de UT of Saxion.
(Tubantia 22juni 2023 )
